Η Μονή Χιλανδαρίου είναι ένα σερβικό μοναστήρι που βρίσκεται στο βορειοανατολική πλευρά του Αγίου Όρους και είναι 4ο στην ιεραρχία των Αγιορείτικων Μονών.
Έχει εξωτερικά εμφάνιση μεσαιωνικού κάστρου, καθώς είναι οχυρωμένη με τείχη που έχουν ύψος 30 μέτρα, μήκος 140 μέτρα και περιβάλλουν μια περιοχή πλάτους 75 μέτρων. Το μοναστήρι πήρε αυτή τη μορφή, εξαιτίας των συχνών πειρατικών επιδρομών κατά το παρελθόν.
Θεωρείται το σημαντικότερο κέντρο του σερβικού πολιτισμού αφού η συμβολή του είναι τεράστια στη διαμόρφωση της παιδείας και της πνευματικότητας των Σέρβων μέσα στην ιστορία. Διατηρεί μια εξαιρετικά πλούσια συλλογή από πρωτότυπα παλαιά χειρόγραφα, εικόνες, τοιχογραφίες, και σήμερα θεωρείται μια από τους πιο σημαντικούς θησαυρούς του Σερβικού μεσαιωνικού πολιτισμού.
Το όνομα της προήλθε πιθανότατα από τον Έλληνα αγιορείτη μοναχό Γεώργιο Χιλανδάριο, ιδρυτή και κτήτορα της προγενέστερης Μονής που είχε κτισθεί τον 11ο αιώνα. Άλλοι πάλι δέχονται ότι το όνομα της Μονής προήλθε από την ετυμολογία της λέξης του βυζαντινού πλοίου «χελάνδιο». Σωζόμενα, μέχρι σήμερα με οικοδομικές βελτιώσεις, μέρη της είναι στη νοτιοδυτική πλευρά είναι ο πύργος του Αγίου Γεωργίου, το νότιο και δυτικό εξωτερικό αμυντικό τείχος, στην εσωτερική πλευρά των οποίων χτίστηκαν αργότερα ξενώνες (κονάκια) και η τραπεζαρία (τράπεζα) της Μονής.
Το 1198 ο αυτοκράτορας Αλέξιος Γ΄ ο Άγγελος, μετά από αίτημα του Στέφανου Α΄ Νεμάνια, (ηγεμόνα “μεγάλου ζουπάνου” της Σερβίας, που εκάρει μοναχός στη Μονή Στουντένιτσα στη Σερβία, έλαβε το όνομα Συμεών και μετά πήγε στο Άγιο Όρος) και του Ράστκο, (μικρότερου γιου του Στέφανου, ο οποίος είχε καρεί επίσης μοναχός λαμβάνοντας το όνομα Σάββας στη Μονή Αγίου Παντελεήμονος του Αγίου Όρους και μόνασε επί 7 χρόνια στη Μονή Βατοπαιδίου) και τη σύμφωνη γνώμη της ιεραρχίας του Αγίου Όρους, προσφέρει την εγκαταλειμμένη Μονή ως αιώνιο δώρο στους Σέρβους.
Αυτοί ανήγειραν τη μονή, σε περιοχή που παραχωρήθηκε από τη Μονή Βατοπεδίου, πράξη που επικύρωσε με αυτοκρατορικό χρυσόβουλο ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Αλέξιος Γ´ ο Άγγελος το 1198. Έως το 1199 ο Συμεών και ο Σάββας έκτισαν το πρώτο ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου (κεντρικός ναός), τον Πύργο του Αγίου Σάββα, τον Πύργο του Κωδωνοστασίου και το κελί του Αγίου Συμεών υπό την απεριόριστη χρηματοδότηση του μεγάλου Ζουπάνου Στέφανου Πρωτόστεπτου.
Το 1199 ο Συμεών (Στέφανος Νεμάνια) εξέδωσε σαν κτήτορας το «Καταστατικό της Μονής» το οποίο έγραψε ο Σάββας με τη συγκατάθεση του αδερφού του Στέφανου Πρωτόστεπτου.
Congratulation!