Ένας επίγειος παράδεισος μπορεί να θεωρηθεί το φαράγγι του ποταμού Αγγίτη, μήκους 15χλμ, αφού η βαθιά και στενή αυτή κοιλάδα ανάμεσα σε σκληρά πετρώματα, προσφέρει στον επισκέπτη μία ξεχωριστή ομορφιά και μια πρωτόγνωρη εμπειρία.
Τα απότομα τοιχώματα της στενής κοιλάδας αποτελούν κατά μία εκδοχή τεχνητή κατασκευή των Μακεδόνων του Φιλίππου Β’ σε μια προσπάθεια να αποξηράνουν τα τενάγη των Φιλίππων και Δράμας.
Η κοιλάδα του ποταμού Αγγίτη δημιουργήθηκε σε τέσσερα εξελικτικά στάδια, κατά τη διάρκεια του νεογενούς και τεταρτογενούς και είναι γνωστή με τις ονομασίες «Στενά Πέτρας» και «Διώρυγα». Σύμφωνα με δημοσίευση του περιοδικού του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης (Φεβρουάριος, 1978), βρέθηκαν σε τρεις περιοχές βραχογραφίες που παριστάνουν καμήλες, ελάφια, ιππείς που κρατούν τα ηνία των αλόγων και ακόντια, αλλά και αφηρημένα σχέδια.
Από τις παραστάσεις των ιππέων, πιθανολογείται ότι οι βραχογραφίες έγιναν τον 5ο – 6ο αιώνα μ.Χ.
Βασικό χαρακτηριστικό στο φαράγγι του Αγγίτη είναι τα βαθιά ρήγματα που ξεκινούν από το χωριό Συμβολή και φτάνουν μέχρι το χωριό Λευκοθέα. Η πορεία του ποταμού μέσα στη χαράδρα δεν είναι ευθεία με συνέπεια σε πολλά σημεία το νερό να αγγίζει τους βράχους, ενώ σε άλλη πλευρά να υπάρχουν αποθέσεις.
Εκπληκτικής ομορφιάς είναι οι «σπηλιές» και οι καμάρες που δημιουργήθηκαν με το πέρασμα του χρόνου.
Η χλωρίδα της κοιλάδας περιλαμβάνει όλων των ειδών τα άγρια είδη, ενώ επίσης πλούσια είναι και η πανίδα.
Η κατασκευή διαδρόμου που συνδέει το Σπηλαίο Αλιστράτης με το φαράγγι, η κατασκευή περιπατητικών μονοπατιών που προγραμματίζει η Ν. Α. Σερρών, κάνει περισσότερο προσιτή τη μοναδική αυτή φυσική ομορφιά στους επισκέπτες.
Congratulation!